Lago Atitlan

Aan dit meer kwam ik pas écht tot rust. Je zou zeggen dat als je de palmen aan de tropsiche kust zo ziet, dat dát dan de ultieme plek zou zijn om uit te chillen, maar of het nou de golven, het zand, de nudisten, of de badgasten in het algemeen waren, bij dit ydillsche meer, dat hoog tussen de vulkanen ingesloten ligt, kwam ik pas écht helemaal tot rust.

San Marcos de Laguna dus. Eén van de vele kleine dorpjes aan het meer, waar vooral veel spiritueel gericht volk op af komt. Hippies en ander gespuis. Er is rond het meer een doorgaande weg langs de dorpjes, waaruit bij San Marcos een wandelpad richting het meer gaat, dat uitkomt bij de steiger waarmee je met bootjes weer naar andere dorpen kunt hoppen. Aan dit voetpad zitten alle hostels en restaurantjes, dus zo ben je ook helemaal vrij van gemotoriseerd verkeer, terwijl je op vijf minuten lopen alweer bij de tuktuks bent. Eigenlijk is alles hier maar vijf minuten lopen, en zo heb je al gauw wat mensen leren kennen, die je zo af en toe weer tegen komt. Waaronder Ohio, Ibiza, Tuitjehorn en Utrecht. Een dorpje in het klein dus, waar overal flyers met activiteiten hangen voor yoga in de morgen, mediteren aan het meer, geluidstherapie, acupunctuur, extatische dansen of spaanse les . . . en misschien is dat het dan wel: Je hoeft er niks, maar je kunt er van alles . . . op het strand kun je alleen eten, biertjes, zwemmen en gezien worden . . . tenzij er de juiste dikke speakers zouden staan, dan zou het wel weer een ander verhaal worden.

Nadat ik, vanuit mijn veel te dure huisje, naar de goedkope dorm van Paco Real verhuisd was, leek ik nog even bijna te gaan zakken voor mijn laatste dorm examen, in verband met een ‘Gato Allergico’, die natuurlijk weer uitgerekend bij mij in bed moest gaan liggen. Toen ik de derde nacht echter in het gezelligere en actievere La-paz hostel er vlak naast belandde snapte ik ineens waarom het universum dit zo voor mij gepland had. Ze hadden daar dan wel geen echte franse steenoven pizza’s, maar wel veel gezelligheid door alle activiteiten, vegetarische burrito’s en zelfs hollanders die ‘s avonds met een meegebracht bordspelletje ‘boerderijte runnen’ aan het spelen waren. Hoe soepel wil je de transitie naar Holland aan het eind van mijn vakantie voor me maken . . .